door Koos Neijnens
Volgende week wordt overal op de wereld weer het Kerstfeest gevierd. Ook in de Paterskerk op de Biest.
Al meer dan 500 jaar. Van heinde en verre kwamen de mensen naar deze sfeervolle kerk om er samen de nachtmis bij te wonen.
Ruim 60 jaar geleden voerden we er met de lagere school een Kerstspel op, genaamd ‘Kindeke Wiegen’.
De leiding was in handen van hoofdmeester Hub van den Bosch en juffrouw To van de Varst.
Ik speelde een Chineesje en mocht twee regels voordragen. Ik ben ze nooit vergeten: “Ik Li Ping zijn. Ik gevlucht zijn uit mijn land, omdat slechte mensen mijn vader en moeder hebben vermoord”. Ook toen waren het spannende tijden op de Biest.
Tot 1900 stonden er nauwelijks huizen aan de Biest. Alleen tegenover het Patersklooster was een concentratie van herbergen. Daar konden bezoekers van het klooster overnachten en eten en drinken. De herbergen werden later cafés. De meeste panden staan nu leeg, alleen café de Hook (vroeger Vrede en Vermaak) is nog altijd open.
Op de plek waar nu de Kloosterstraat begint, naast het café op de foto, stond vroeger café Boermans.
Daar speelde zich op Kerstavond lang geleden een bijzonder tafereel af.
Drie mannen zaten in het café. Zij gingen liever kaarten dan naar de kerk. Op een gegeven moment komt er een vreemdeling binnen.
Die wilde wel mee kaarten. Na een tijdje valt er een kaart op de grond.
Als een van de stamgasten die opraapt, ziet hij dat de vreemdeling geen voeten heeft maar bokkenpoten.
De stamgast roept: “De duûvel és heej”. De vreemdeling springt op en duikt dwars door een raam naar buiten, een geur van zwavel achterlatend.
Sindsdien brak om de haverklap diezelfde ruit in café Boermans.
Laat het een les zijn: ga niet kaarten op Kerstavond!